Systemy fotowoltaiczne o mocach do 40 kW nazwane zostały mikroinstalacjami fotowoltaicznymi. Są to instalacje fotowoltaiczne, które są montowane np. w domach jednorodzinnych czy w biurach. Największą zaletą tych instalacji jest to, że osoby , które chcą zainstalować mikroinstalację np. w wyżej wymienionych obiektach nie muszą posiadać koncesję na produkowanie energii elektrycznej oraz to, że sprzedaż wyprodukowanej energii do sieci energetycznej nie jest działalnością gospodarczą. Co dalej… zainstalowana mikroinstalacja jest zwolniona z wszelkich opłat za przyłączenie do sieci energetycznej a koszty podłączenia licznika energii elektrycznej np. dwukierunkowego ponosi operator sieci energetycznej.

Jeśli już posiadamy tą wiedzę możemy zastanowić się jaki typ instalacji fotowoltaicznej zamontować w naszych domach: wyspową czy sieciową. O zaletach i również wadach tych instalacji opisuje ten artykuł.

Cechą wspólną dla instalacji wyspowej jak i sieciowej jest to, że na wyjściu inwertera w każdej typów instalacji otrzymuje się 230V napięcia przemiennego i teraz właśnie zależy od tego co będziemy chcieli z tym zrobić, - czy konsumować w całości wytworzoną energię dla naszych potrzeb czy nadwyżkę tej energii sprzedawać do sieci energetycznej.

Instalacja wyspowa wykorzystywana jest tam gdzie dostęp do sieci energetycznej jest utrudniony lub po prosu nie opłacalny. W Polsce ten typ instalacji często zasila sygnalizację świetlną na drogach lub zasila lampy oświetleniowe na drogach.

Istnieją jakby dwa typy instalacji wyspowej. Pierwsza z nich to instalacja autonomiczna (off-grid). Instalacje ta może zasilać obiekty, jednak bez możliwości oddawania tzw. nadwyżki energii do sieci energetycznej. Instalacja autonomiczna posiada akumulator, który właśnie gromadzi nadwyżkę i wykorzystuje ją gdy aktualna produkcja nie jest wystarczająca do zasilania urządzeń w obiekcie. Drugi typ instalacji wyspowej to instalacja, która zapewnia ciągłość dostawy energii elektrycznej. W tym przypadku instalacja fotowoltaiczna może pobierać energię elektryczną z sieci energetycznej ale nie może oddawać energii wytworzonej przez panele fotowoltaiczne. Instalacja pobiera energię z sieci energetycznej w przypadku gdy wyprodukowana energia przez panele jest nie wystarczająca do zasilania urządzeń w obiekcie.

Pierwszą niedogodnością systemu wyspowego jest, że musi zawierać akumulatory co generuje koszty instalacji. Cena akumulatorów jest bardzo wysoka. Drugim problemem jest to, że instalacja zasila tylko wydzielone obwody w budynku czyli te, które nie będą zasilane prądem sieciowym.

Najczęściej polecaną instalacją fotowoltaiczną przez firmy zajmujące się ich montażem to instalacja sieciowa zwana przez nich prosumencka.

Systemy sieciowe (tzw. on-grid), - ten typ instalacji fotowoltaicznej nie zawiera akumulatorów co znacznie obniża koszt tej instalacji. Instalacja ta może w całości wytworzoną energię elektryczną przez panele fotowoltaiczne przekazywać do sieci lub w pierwszej kolejności energia ta wykorzystywana jest dla naszych celów a w czasie jej nie konsumowania oddawana jest do sieci energetycznej. Może również zdarzyć się tak, że w razie zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną w obiekcie system fotowoltaiczny pobiera energię z sieci energetycznej. Zdarza się to w przypadku gdzie ilość energii wytworzonej przez panele fotowoltaiczne nie jest wystarczająca do zasilania urządzeń elektrycznych w budynku.

Niestety obecny system rozliczania za energię elektryczną w systemie sieciowym nie jest korzystny dla użytkowników tej instalacji czyli prosumentów. Wynika to z prawa energetycznego. I tak… Za energię sprzedaną do sieci energetycznej prosument otrzyma 16 groszy za 1 kW, natomiast za energię pobrana z sieci użytkownik będzie musiał zapłacić 60 groszy za 1 kW. Dlatego w tym przypadku najlepiej ekonomicznym wyjściem jest użytkowanie energii na potrzeby własne. Po drugie, - tutaj również trzeba zaznaczyć, że energię wytworzoną przez system typowe gospodarstwo domowe zużywa około od 20 do 30% tej energii. Reszta energii jest oddawana do sieci. Kolejnym „plusem” instalacji sieciowej jest to , że całkowity koszt jej montażu jest dużo tańszy niż instalacji wyspowej. Do instalacji  sieciowej można również zastosować bufor do wytwarzania ciepła czyli podgrzewania wody w domach jednorodzinnych.

Przy doborze instalacji sieciowej np. w naszych domach trzeba mieć przede wszystkim to, żeby instalacja nie była za duża pod względem mocy. Jeśli instalacja jest za duża to musimy liczyć się z tym, że wtedy większa ilość energii będzie oddawana do sieci energetycznej. Typowe gospodarstwo domowe zuzywa około 3000kWh rocznie i dlatego najlepsza instalacja jest wtedy o maksymalnej mocy 3kW. Koszt takiej instalacji to około 6000 złotych za 1kW. Dla instalacji o takiej mocy potrzebne jest miejsce na dachu około 17m². Oczywiście dach musi być skośny i nie zacieniony.

Można też zainstalować w naszych domach instalację wyspowo – sieciową, - tzw. instalacja hybrydowa, jednak ten typ instalacji jest bardzo drogi i dość trudny do wykonania od strony automatyki i przede wszystkim bardzo rzadko stosowana dlatego nie będziemy się nad tym tematem rozwodzić.