Standard transmisji szeregowej RS-485 jest najczęściej stosowanym interfejsem w sieciach przemysłowych. Na podstawie tego interfejsu opracowano wiele modułów komunikacyjnych, np. protokół Modbus stosowany w automatyce przemysłowej.

Standard RS485 składa się z różnicowego (symetrycznego) nadajnika, dwuprzewodowego toru transmisyjnego i różnicowego odbiornika. Przesył różnicowy zapobiega wpływowi zakłóceń zewnętrznych (np. silniki) na transmisję danych, dlatego właśnie RS485 jest najczęściej stosowanym interfejsem w sieciach przemysłowych oraz charakteryzuje się dużą szybkością transmisji nawet przy znacznych odległościach.

Podstawową topologią w standardzie RS-485 jest magistrala z transmisją w trybie półdupleksowym (tryb pracy typu pytanie-odpowiedź), gdzie nadawanie i odbiór danych realizowane są naprzemiennie. W większości aplikacji dupleksowość jest cechą mało istotną, ponieważ zazwyczaj transfer danych rzadko odbywa się jednocześnie w dwóch kierunkach.

Implementacja interfejsu wymaga protokołu sterującego wszystkimi węzłami za pomocą sygnałów kontrolnych, które pozwalają określić stan urządzenia i jego gotowość do nadawania lub odbierania informacji. Jest to konieczne, aby można było uniknąć sytuacji, w której więcej niż jedno urządzenie będzie żądało w danym czasie dostępu do sieci. W przeciwnym wypadku kilka urządzeń może jednocześnie rywalizować o możliwość transmisji. Implementacja trybu full-dupleks wymaga oddzielnych magistrali do transmisji i odbioru.

RS485 umożliwia podłączenie maksymalnie 32 odbiorników i nadajników na pojedynczej (2-przewodowej) szynie Najczęściej stosowaną topologią dla takich standardów jest topologia magistrali. Zasięg tego standardu to maksymalnie 1200m (długość optymalna dla systemów wykorzystujących w torze transmisji danych napięcie różnicowe).

Prędkość transmisji jaką można uzyskać dla 1200m to 100kbit/s (przykładowo dla 10m – 35Mbit/s). Sieć RS-485 można połączyć za pomocą dwóch lub czterech przewodów i nie ma konieczności prowadzenia przewodu powrotnego.

Na przykład przy szybkości transmisji 1000kb/s  maksymalna długość połączenia urządzenia z magistralą nie powinna przekraczać 2m, podczas gdy przy transmisji 200kb/s możliwa długość przewodów łączących wzrasta do około 12m.

Typowym zastosowaniem RS485 jest komputer PC podłączony do kilku urządzeń połączonych tym samym kablem.

Zanim zostanie dobrana linia transmisyjna dla RS-485 to konieczne jest zbadanie potrzebnej długości przewodu oraz prędkości transmisyjnej układu. Na straty w linii przesyłowej składają się straty AC, straty przewodnika DC, upływu oraz strat AC w dielektryku.

Wybór przewodu transmisyjnego dla układu RS-485 ogranicza się praktycznie do takiej wiedzy jak ilość przewodów oraz przekrój kabla. Czasami trudno jest tylko określić czy w danym układzie używać przewodu ekranowanego, dlatego polecane jest i bezpieczne aby zawsze używać przewodu ekranowanego. Kolejnym wyborem jest przewód typu skrętka stosowany w okablowaniu sieci Ethernet.

RS-485 stosuje się do sterowania silnikami gdzie np. gdzie praca ich w zakładach przemysłowych kontrolowana jest cyfrowo. W falownikach które regulują obroty silnika zawarte są sterowniki w których wykorzystuje się układy mikroprocesorowe. Podstawowe układy takiego sterownika to procesor, enkoder oraz końcówka mocy, która zasila silnik.