Programowalne sterowniki logiczne - PLC (ang. Programmable Logic Controller) są to uniwersalne urządzenia mikroprocesorowe obecnie szeroko stosowane w przemyśle, gdzie wykorzystywane są do sterowania pracą maszyn lub całych linii technologicznych. Programista w odpowiednim dla danego modelu języku programowania wprowadza do pamięci sterownika PLC algorytm, zgodnie z którym sterownik w odpowiedzi na pojawiające się na jego wejściu zdarzenie, ustawia odpowiedni stan wyjść – tym samym steruje podłączonym do niego urządzeniem.
W książce „Programowanie sterowników PLC” autorzy - J. Kasprzyk T. Legierski definiują sterowniki PLC następująco:
„Sterowniki programowalne są komputerami przemysłowymi, które pod kontrolą systemu operacyjnego czasu rzeczywistego:
• Zbierają pomiary za pomocą modułów wejściowych z cyfrowych i analogowych czujników i urządzeń pomiarowych,
• Korzystając z uzyskanych danych o sterowanym procesie lub maszynie, wykonują programy użytkownika, zawierające zakodowane algorytmy sterowania i przetwarzania danych,
• Generują sygnały sterujące odpowiednie do wyników obliczeń tych programów i przekazują je przez moduły wyjściowe do elementów i urządzeń wykonawczych, a ponadto mają możliwość:
• Transmitują dane za pomocą modułów i łączy komunikacyjnych,
• Realizują funkcje diagnostyki programowej i sprzętowej”
Generalnie programowalne sterowniki logiczne można podzielić stosując dwa kryteria:
Podział ze względu na budowę:
• Sterowniki kompaktowe – charakteryzuje je zwarta budowa, która uniemożliwia zmianę konfiguracji oraz rozbudowę sterownika,
• Sterowniki modułowe – charakteryzują się tym, że do podstawowego modułu sterownika można dodawać dodatkowe moduły rozszerzeń (np. moduły wejść/wyjść analogowych, moduły komunikacyjne, moduł regulatora PID lub sterownik silnika krokowego) – tym samym rozbudowywać sterownik zgodnie z zaistniałymi potrzebami.
Podział ze względu na liczbę punktów wejść/wyjść:
• Nanosterowniki – posiadające kilka wyjść/wyjść cyfrowych; przeznaczone do obsługi prostej maszyny
• Sterowniki małe – mające do kilkudziesięciu wejść i wyjść dyskretnych i kilka analogowych; przeznaczone do obsługi pojedynczej maszyny lub niewielkich węzłów technologicznych
• Sterowniki średnie – obsługujące kilkaset wejść i wyjść dyskretnych oraz kilkadziesiąt analogowych; przeznaczone do obsługi pojedynczego węzła technologicznego, prostej linii produkcyjnej, itp..
• Sterowniki duże – potrafiące obsługiwać nawet kilka tysięcy wejść/wyjść; przeznaczone do obsługi całej linii produkcyjnej, fragmentu zakładu zawierającego kilka węzłów technologicznych itp.. Często są one wykorzystywane jako sterowniki nadrzędne w sieci sterowników średnich i małych.
Sterowniki PLC znajdują zastosowanie między innymi w:
• przemyśle motoryzacyjnym,
• przemyśle maszynowym,
• przemyśle chemicznym,
• przemyśle spożywczym,
• maszynach do produkcji masowej,
• inżynierii procesowej,
• automatyce budynków,
• maszynach pakujących,
• maszynach do przetwórstwa tworzyw sztucznych,